ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Веста стигна и до нашето семејство. – Каков попис сега, пустината, па не заврши ли пописот есеноска? – се прашуваше мајка ми гласно оставајќи го плеталото крај себе, на чардакот, седната до татко ми кој прелистуваше некаква стара книга.

Додека го анализиравме проблемот на беспарицата и излезот од бедотијата налета еден познаник кој седна до нас и ме стаписа со муабетот за женската фонтана.

Само поскоро да стигне. Мислеше ќе ѝ искочи срцето од градите кога седна до шоферот.

Седни до мене и, долго и широко, раскажи ми прво за твоите впечатоци, потоа за впечатоците на сите други, што ме гледаа и слушаа.

Потоа дедо Иван си влезе во колибата. Седна до огништето, ги приспотна гламните, па го дофати она шишенце што му го донесе Бојан и потргна два-три пати.

На Мишко му беше жал. Почека уште малку и кога виде дека врапчето не се враќа си седна до печката.

Ти добро си знаеш дека мене не ме личи некој да ме види со тебе седната тука под дивјачката, сама девојка тоа не го прави, да си го пушти беќарот да седне до неа.

Кога ги сочини и му ги принесе на книга наресани, убави како девици што ја хранат својата невиност, тој го почести со слава и чест и го седна до него.

Дојде, седна до мене и потем долго гледавме во реката.

Ја замолив мајка ми да ми каже кој точно го дотуркал каменот, а таа се насмеа веројатно изненадена и самата.

Таква ја паметам мајка ми од она време кога ќе ја заварев седната до потокот на оној син камен што можеби војникот на бел коњ го дотуркал. (Кога го спомнувам војникот на бел коњ всушност мислам на човекот кој ја качил на планинава а никогаш не ја венчал!) А можеби каменов го дотуркал таткото на тој војник на бел коњ кога првпат му се посакало седнат да си ги лади нозете во потокот.

Како претоварена гемија однегде доплови дебела девојка во црвен фустан, ги развлече намачканите усни и седна до него.

Почнавме разговор, се прашавме од каде доаѓаме.

Мајка седна до мене. Ја зеде свеќата од свеќникот што стоеше на средината од масата, и почна да ја префрлува меѓу прстите, како некој кој нема што да каже, или има толку многу за кажување што не знае од каде да почне.

Седнав на една поодалечена клупа од нив, а кога, по некое време, Лина и другите две жени си заминаа во бараката, Ева ми пријде и праша дали може да седне до мене.

Го оставив светнатиот нож, позедов друг од кутијата, па минував по неговото сечило со крпчето.

Се враќаше со големата торба од телешка кожа полна со домашни задачи и ги прегледуваше навечер, на електричната светилка во кујната, седнат до топлиот шпорет.

Бол, повторена возможност на заборавениот Лозан Перуника кога ни го викнале да чекори со оние што ја пребарувале густината на леските ни му покажале стражарско место да го демне призрачето на гаќи од кои се мавта учкур како памучна сабја на смешен, потсмешлив или исмеан делија.

Но таа споулавеност со искубана брада еднаш веќе го предупредила со оган неголемото село на каменоделците - ноќта е мајка на неутешените и маштеа е на непретпазливите, мислел или се сеќавал на нечии зборови најмладиот од дружината и не знаел дали да ѝ се придружи на исто така заборавената старост, да седне до склопчениот Симон Наконтик и без здив, со невидливо црвенило на лицето во мракот, да му раскаже за глувата и нема Ганка.

- Гласот и гестовите на човекот беа господаречки и сугестивни и прислужникот, гледајќи го вџашено назадечки исчезнуваше во мракот на ходникот. - Мрзливко! - човекот седна до Арсо.

Седнавме до нив на масата затоа што веќе немаше друга слободна и заподенавме „хм-хм“ муабет, ама овие си се најдоа по кавадаречки и лафот веднаш стана божем 100 години се познаваат.

Неделко Сивески седна до меѓата, со нозете в бразда, и почна да се бара по џебовите, по пазуварките.

Ја однесе да ја гледаат Младата Чехинка, а таа се почувствува горда седната до него во првиот ред од театарот.

Тој ѝ кажуваше приказни за далечни земји.

Доста, и без таа покана, го прибираше столчето и седна до светелникот.

Ги срети на појадок. Се поздрави со сите, а потем седна до секретарот Сретен Јаворов, спроти експертите од Министерството за урбанизам.

- Тука ли си, Трајче? - праша Горјан. Тие му пристапија, се поздравија и седнаа до него.

Брзо втаса таму. Слезе од коњчето, го пушти да пасе и седна до изворчето.

Во бифето седна до масата што беше поставена најблизу до печката.

Мартин седна до нив намуртен и без збор.

Кристина рече „пис!“ уште неколкупати, ја затвори вратата и сета зацрвенета од возбуда седна до татко ѝ и таа да ги гледа вестите, како да е возрасна.

Ми требаа неколку минути офкање и стенкање за да се разбудам обвиткан во ужасна смрдеа, како што претпоставив, од сопствените гасови, и со уште позагрижувачки болки во стомакот.

- Од кај северот малку се отвори небото. Ѕвезди се гледаат - рече Мита и седна до Циљка.

На дедо не му кажував што ми порачуваше даскалот, а дедо, кој почна веќе да се опоравува од пониженоста, еден ден ми рече: - Чендо на дедо, дојди, седни до мене.

Се довлечкав и седнав до првото канабе од дневната соба.

- Ех, - рече Методија, земајќи столче и приближувајќи се кон огништето да седне до огнот.

Горачинов седнал до мене и само го трие носот.

Извади таа некои цигари со тигреста амбалажа и тетеравејќи се во тесниот фустан, седна до мене да ми објаснува дека ги купила од бит-пазар без маркица.