седне (гл.) - скраја (прил.)

Тогаш тие пак нешто зборуваа и пак војникот ми рече: - Господинот офицер вели да одиш таму, - тој покажа со рака – и да видиш дали има накој од твоето село.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Пусто мајчино срце и за лошо и за добро секогаш е готово да зацвили…“
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Писменцето што го држи во пазуварката како да го гори, небаре му се прилепило како лишај на карпа и не знае како да го скрие од погледите.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Седна скраја, на голата рогозина, завитка цигара, запали.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)