сепнува (гл.) - одеднаш (прил.)

Во таквите вечери дури и старите скопјани сосем лесно залутуваат: одејќи накај железничката станица, тие се сепнуваат одеднаш пред влезот на паркот, налетуваат на ѕидовите од кејот крај Вардар, кој којзнае како се нашол на нивниот пат, лутаат, пипајќи ги ѕидовите на куќите, низ некои непознати, никогаш видени улици.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)