си (гл.) - здодевен (прид.)

- Ух, што си здодевен! - му свика Нацка. - Сѐ ти знаеш.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Е, ама си здодевен човеку. Па ти рече човекот дека лично се ќе надгледува, нели, другар? - Точно е.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)