- Што да ти правам кога си слеп! - велеше смеејќи се, итајќи, весело мавтајќи со рацете ваму-таму, чиниш ќе летне.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
На ова Светлана секогаш му велеше: - Никодине, зар си слеп!
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)