- Ова е планина, Денко. Не можеш да се однесуваш како да си дома. Не навредувај ги овие добри луѓе.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Сево ова го изговарам многу мирно и божем рамнодушно, како да е сосема исто да си дома сам, и да си дома со мајка ти и татко ти.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Не ја кревам не затоа што не слушам, туку зашто не сакам – реков. - Е, па и со разговарањето преку мисли е слично.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Како кога ѕвони телефонот, ти си дома, а не ја креваш слушалката.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
МАТЕЈ: Кога ќе седнев дома со кренати нозе татко ми ме учеше „Немој, не си в кафеана“. Кога ќе седнев така в кафеана, велеше „Немој, не си дома”.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
- Веќе еднаш си го тепал и си му ја кубел брадата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Како тоа, Доце, кога тој палел ти да не си дома?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
САНЕ: Ба ѝ мајката, нека чека. Ми беше страв за тебе.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
САЗДО: Уште не си дома? Невена со сукало ќе те отепа.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
„Добро“, попушти мама, „но најдоцна до седум да си дома.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)