симне (гл.) - капа (имн.)

Во црквата дедот поп го најде притропот Петрета Слабиѓорев, кој смирено ја симна капата и му бакна рака, барајќи му од благословот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тап удар на земјата врз кивурот. Тој симна капа, кротко поттурна старец кој стои пред него, се наведна, насобра шепа земја и ја фрли во гробот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Другар командир! Итна порака! – ја симна капата, ја распара од страна и му подаде ливче.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А Холивуд ни симна капа и нѐ номинира за Оскар за најдобар странски филм.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Но се случи нешто непредвидено: силниот ветер и нему му ја симна капата од главата и ја однесе на еден покрив.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
8. ОД СЕКОЕ ДРВО НЕ БИДУВА СВИРКА - пред оваа разновидност се симиња капа: зар само свирки да трештат во циркус, некое од дрвата ќе треба и за тапан...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Поштарот ја симна капата.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Пфу! - Сега што правиме, а? - праша високиот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Високиот ја симна капата, си ја брише потта, плука настрана и пцуе.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Трајко седна на чело на трпезата, го прифати пагурчето од Велика, ја симна капата, се прекрсти и им се заблагодари на другарите и на господа што му го спасија грабнатото чедо.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ако веќе ја зборуваме вистината, каков лукав и препреден беше тој, какво вретено беше другарот Анески, тогаш ќе треба да му симнеме капа, да му се поклониме.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
„И, на главата сте ја заборавиле оваа капа, која никако не му прилега на вашето одело, ниту пак на вашето дело,“ рече и ја симна капата со зелени туфнички од главата на брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„А сега ајде, ќе ве испратам до дома, па таму во топлиот брачен кревет ќе можете мирно да сонувате, сеедно дали свесно или несвесно.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Но се случи нешто непредвидено: силниот ветер и нему му ја симна капата од главата и ја однесе на еден покрив.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)