Ти си му го скршил срцето на то мило, нежно, прекрасно суштество!
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Ти го скршив срцето како кревка лубеничка.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
А, кога ќе ѝ го скршеа срцето, знаеше низ плач да рече: „Морее, кој плаче за деца! Камен да сум родела, поарно!“
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Со првиот поглед веднаш ми го скрши срцето, ме разоружа не давајќи ми можност ниту да трепнам, ниту да претнам.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
На улица го сретна момчето. „Не те сакам“ – му дошепна наместо поздрав. Му го скрши срцето.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)