скршнува (гл.) - од (предл.)

„Не скршнувај од асфалтот, можеш да зацапаш во локвата“, е еден од честите другарски совети на мојот пријател.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Скршнувајќи од друмот, колата набргу навлезе и се скри во честа коштанова шума.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Твојот пат е твојата светост.  Твојот пат сочинет од име и идентитет и другите подзаборавени потценети распродадени за туѓ ќеиф, по сопствена вина - доблести и добра сега и материјалните територијалните егзистенцијалните  сѐ за да бидеш и никој, и ништо и да се рассееш по светот БЕСТРАГА, НЕВРАТ ЏЕНЕМ, ПО ЃАВОЛИТЕ надвор од јазикот...  Но твојата трага - длабоко втисната тетоважа на светот - не е само твоја.  Не скршнувај од својот Дом народе мој!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И, на часот, моторот ни скршнува од патот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Скршнување Не скршнувај од својот пат, народе мој. Твојот пат е твојот дом.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Пред куќата имаше исто така мала градина со две големи дрвја, кои еднаш ја спасија Мајка кога во нив удри камион скршнувајќи од правата улица.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)