Слегоа на џаде, заминаа по едно дрвено мовче и се најдоа од другата страна пред куќата.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Мачката ѝ беше на поголемо растојание па откако пак изврти со по едно око на сите страни околу себе, пак погледна во мачката па во гранката под неа и брзо слезе на гранката под себе, ѝ се приближи на мачката и во тој момент мачката се собра назад и се фрли нагоре кон страчката.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Се стемни додека ги исшета само неколку од четириесетте, појде од Тахта-кале маалото, па по Капан-џаде и Гази-Лала, слезе на Карадак и Кебир Челеби, а додека севезден се ѕвереше нагоре, небаре од ова или она ќоше на сокаците ќе го види туљбето на Гази Баба, снегот редеше и редеше, и врз неговите опинци и опутите, и врз клепките, ушите завиткани во шал, така и врз керамидите на куќите што му се бендисаа, убави куќи, ниски и двокатни, градени цврсто од тврд керпич, од чии пенџериња го гледаа вцрвенети детски обравчиња што крцкаат оревчиња, а лушпите не ги фрлаат надвор, преку џамот, туку ги собираат и метат како што е редот на чистотата и како што игуменот ги подучуваше во манастирот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Ќе држи некој говор, а гледаш вошка му слегла на образот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Потоа слегов на едно поточе да се измијам, да се спастрам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Слегов на станицата и сега не знам кај да одам потаму.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Таа веќе слезе на перонот, кога тој ја запраша, подавајќи ја главата низ прозорецот: - Извинете, продавницата...далеку ли е оттука? – Не е.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Некогаш на таа железна шипка, која сега пушташе ‘рѓа на алиштата, нивните синови се бесеа како мајмуни - уште кутрите, не беа слезени на земја.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Слезе на буништето на животот и во правта на разурнатите денови трага по солилото и поилото на осаменоста
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Слегоа на последната станица - пред училиштето.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Кога слегоа на патот, Горјан го запре Трајчета и му објасни: - Кога ќе дојдеш во Струга, ќе свртиш по десната страна крај Дримот.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Треба што побргу да слеземе на друмот! - заповеда комесарот.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Штом слезе на бензинската пумпа, ѝ се изгуби од пред очите, и по некој ден се врати во хотелот во Александрија.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)