слуша (гл.) - удар (имн.)

Тупа наизменично, удира со петиците и не чувствува ниту допир и ниту слуша удар на цокули.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Особено јасно се слушаат ударите кога чекорите идат точно над нивните глави.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Наслушнувал и слушал удари на коњски копита.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Колку чудно влегува и не може да се запре или да го запре, и од далеку слуша удари во нешто тврдо, непробојно, одбивно.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)