Овој не слуша што му зборам. Си прави друг муабет.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Кафето го пиеја на балконот и ни забранија да слушаме што разговараат.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Бабата не брзаше. Таа пиеше со епско спокојство, широко усмевната, и слушаше што расправаат мажите.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Дупат и ти ја вулат снагата. Ама, кој те слуша што кажуваш!...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)