сме (гл.) - ист (прид.)

4.3 Сите сме исти на ова столетно стебло Со хлорофил на еднаш засекогаш Изнудена енергија.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
При тоа труби, со познатиот звук на блех-оркестрите: „Единство”, „Слога”, бидејќи „Сите сме исти”; и ефикасно натурајќи само едно мерило владее со целиот регион на словенското суштество.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
И уште ве поучував дека сите не сме исти и дека оние што биле дарувани од Бога да живеат во брак, а не како самци, треба да останат во она положение во кое се, оти помал грев прават ако останат во телесната состојба што им е дадена отколку ако сакаат да ја променат.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Верата е лага, човеку. Сите сме исти пред бога, зашто бог е еден, па макар да се нарекува и Алах.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Клима со главата горе-долу и јас гледам дека ништо не се сменило преку ноќта и дека ние сме истите стари пријатели спремни да го изедеме својот појадок.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Ние не сме исти! Зборувај си за себе, не за нас двајцата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ни нам ум не ни доаѓа, ама имаме оправдување – деца сме!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И ние децата сме исти, мислам, кога се во прашање грешките.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не ти дадов збор – го пресече татко ми. – После ќе го кажеш тоа што го имаш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ако надвор од своите сексуални животи ние гејовите сме исти како стрејтовите, тогаш мора да е само стереотипна илузија тоа дека геј-мажите необично сакаат да бидат реставратори на куќи и старинари – или да се занимаваат со внатрешно уредување, да бидат цвеќари, фризери, модни креатори и така натаму.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Се смеам во себе, сите ние сме исти, несовршени. што е сосема, ненормално.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
„Каде сега ќе прашаш и каде ќе одиш.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Обајцата докрај дојдовме и пред судот божји во гревовите сме исти”, продолжи машкиот глас.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)