сме (гл.) - навикнат (прид.)

Филмската популарност - измама? Стара пропагандна вистина е дека не постои медиј или тип на комуникација кој не може да се искористи за пренусување на рекламна порака.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На многу класични средства (ТВ, радио, весници...) веќе сме навикнати.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Методата на рекламното делување позната како “product placement” или “prod- uct tie-in” се состои во презентацијата на производот во еден филм или ТВ-серија, но така гледачите да немаат впечаток (да не знаат) дека станува збор за реклама, бидејќи појавувањето на производот е дел од самото дејствие на филмот!
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
- И така на манџи ние не сме навикнати, - рече Србин.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Сега приказите на дискетните романи содржат низа информации сосема резлични од оние на кои сме навикнати: издавачот е некоја од компјутерските корпорации (нпр. Eastgate Systems), тука се и податоците за компатибилноста и за програмите што се користени за “обликување” на текстот, а описот на самото дело предизвикува асоцијации на опис на видео-игра.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ти сосема јасно одговараш на прашањето во пасусот наведен подолу, во кој е очигледно дека штом ти си повторно уверен дека Серл сигурно станал месечар, кој веќе не е во можност да ги одбие менталистичките атрибути кои што сме навикнати да ги проицираме на нашите невини компјутери (коишто не се во состојба да укажат дека нема никој дома и дека атрибутите се затоа лажни), тогаш проекциите повторно слободно протекуваат.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Оваа тема мене ме интересира од теориска страна, бидејќи тоа е една претстава за хаос на која не сме навикнати, но и од практична страна.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
А и освен тоа, ние сме навикнати на пиење вино.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тие се наде­ваа дека со помош на Хабловиот космички телескоп ќе го најдат она што го бараат во формата на бројните ѕвезди - црвените џуџиња, кои би биле премногу слаби за да се видат со земските инструменти; меѓутоа, кога моќниот Хабл ги пребара големите празни простори во нашата галаксија Млечен пат за коишто беше проценето дека ветуваат, наместо да откријат дека се посипани со црвени џуџиња и недостасувачка материја, покажа дека се празни како орманот на мајка Хабард или џеп во кој сте сигурни дека сте го ставиле клучот, патем начнувајќи уште една загатка: загатката на доказот дека космосот е неколку милијарди години помлад од најстарите ѕвезди во него, барем според начинот на кој сме навикнати да ги мериме нивните старости.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
А ние не сме навикнати да ја штедиме.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
DD ПТ: Мислите на големата слика каде претставите се поставени обратно и во својата вистинска позиција? DD ЕВ: Токму на нив. DD ПТ: Чудно е, бидејќи, обично сме навикнати да гледаме по еден Исус истовремено.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)