Сите сме собрани, тука, во Институтот. Славиме. Ве очекуваме.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Сите што сме собрани тука имаме по еден Патрокло потопен во конечната осама, што безгласно тежи по сонцето, под кое би надничел деноноќно само повторно да го проучува допирот на зракот.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Тука сме собрани на овој балкански плоштад на слободата да ги манифестираме своите цивилизациски сфаќања!
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)