сме (гл.) - да (сврз.)

Моето постоење, конкретумот на моето битие без тебе, без нас, без она што можеме да постанеме заедно, без нашата љубов, без нашиот копнеж и жед за животот би било сурово, измачувачко, ништовно.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Овде, без сомневање, ако треба да се расплеткаат сложените односи во кои беа заплеткани Duchamp и неговото семејство, клучниот настан од биографијата не би била, како што произволно тврдат многумина од неговите биографи, неговата вљубеност во сестрата Suzanne, туку тоа што токму во моментот кога ја започнуваше каријерата, кога и самиот беше на пат да стане сликар, го оневозможија неговите сопствени браќа, кои беа, ако смеам да ја направам таа грда игра со зборови, негови апрови (SES PAIRS); тие свечено дојдоа како гласници, со црни одела и вратоврски и му ставија на знаење дека треба да ја повлече својата слика Акт што се симнува по скали.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Под нас долу е езерото, но не смееме да излеземе од рововите, зашто постојано се пука...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Не смеам да дозволам да ме води бес и лутина, ги сублимирам негативните чувства но, ќе го унифицирам гневот, тешко е, но ќе издржам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Навистина, ако некој ги игнорира овие „длабоко“ втиснати социјални закони, склони сме да речеме дека тој е „неприроден“. 60 Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Не смееме да дозволиме да ни мрзнат другарите.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)