Прв кај кого би отишол беше Ангеле, но сега не смееше ни да помисли на него.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
А не смее ни лист да ти се скине, ни прст да си пресечеш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не смееш ни шамијата да ја преврзеш, ни скутината да ја преопашиш, ако ти избегала настрана.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Не смееш ни глава, ни раце да покриеш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
идат сега полицајците на Јанис Метаксас и ти дежураат пред устата, под ушите, не смееш ни кучето со свои зборови да го повабиш, ни козата да ја искараш, оти не им зборуваш грчки, ти велат, моето куче не знае грчки, им велиш, мојата коза не разбира, полицајците и оддалеку знаат на кој јазик зборуваш, по отворањето на устата знаат и идат право на тебе и во отворената уста ти плукаат и после ти ги кршат забите и ги бришат словенските букви од црквите и од гробовите,
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)