Примената на етикетата „мелодрама“, тогаш, не предизвикува секогаш ефект на општествена исклученост и симболично насилство.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Наместо тоа, етикетата „мелодраматични“ им ги идентификува страдањата како само патетични.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но кога геј-мажите се нарекуваат себеси во прво лице со зборовите „мајка ти“, или кога тагата ќе си ја претстават преку намерната тактика и театралноста на дрег-изведбата – преку ироничното имитирање на италијанските вдовици – тогаш го пригрнуваат токму тоа декласирање и ги сместуваат сопствените чувства во категоријата на мелодрамата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А штом ќе се обележат со таа етикета, страдањата им стануваат еднакво несериозни – и, на крајот, еднакво потенцијално смешни – како жените и рајата од средниот сталеж чии страдања презрениот жанр на мелодрамата, со својата изместена сентименталност, ги сфаќа сериозно.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)