Но, сепак, дали тоа беше доволно докрај да се смири нејзината совест.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Љуба, денес ме потсетуваш на оној небесен ветер што ги раздвојува за миг облаците за да му ја видиме насмевката и на сонцето, се обиде да ја смири нејзината возбуденост татко ми.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)