смирува (гл.) - душа (имн.)

Си имаше обичај, во тивките квечерини, уште кога беше жив Татко, по домашните работи и грижите околу децата, да си ја смирува душата читајќи од светите книги, на чардакот, чекајќи го Татко, за да си ги сподели мислите за прочитаното.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)