снема (гл.) - од (предл.)

Го ритнав, ама тој пред јас да успеам да го ритнам, ме гризна со своите остри заби па од лутата болка тука на место се онесвестив, ме снема од настанот.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Пумпаше, се плискаше со водата и ја истриваше кожата, сѐ додека не му се стори дека мирисот на Ребека сосем го снема од него.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И реков faleminderit,28 но, не сум сигурен дали добро го изговорив зборот, зашто никој од насобраните ништо не рече, само сомнително мрдаат со глави, молчаливо стојат, со гумените опинци ја копаат и ја бришат земјата од под нозе и ми се чини дека одвај чекаат кога ќе нѐ снема од пред нивните очи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Да, реков јас сите овие крстови ќе ги снема од полето.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Додека се појавија сватовите Милка и Пелагија се префрлија во спалната каде што беа другите моми на Роса со внучињата Венко и Стојанчо и Пела, која, завлечена од нив двајцата и од нивната неконтролирана игра, заборавила дека треба пристојно да се однесува, особено кога се во туѓа куќа на гости, ама неколкуте прекорни погледи на мајката ја смирија и за кусо време ја снема од спалната, се смести крај бабата Перса и внимателно се вслуша во разговорот што го водеа бабите.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Кога одеднаш оп, книгата ми ја снема од рацете!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)