Го совладувавме овој зажарен трупец, некогашното дрво, стебло исечено токму од местото каде што живееше, а сега струполено, изгорено, навлегува во легендата за одржувањето на топлината, огнот на слезеното сонце, сликата на неговото земно живеење.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)