создава (гл.) - нов (прид.)

Аналоген карактер има и создадениот приближно во исто време готски систем на писмо, при што како и во случајот со коптското писмо, така и настанокот на готското писмо е сврзан со прифаќањето на христијанството.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Визиготскиот епископ Вулфила (Wulfila, грч. Ulifilas, 311-383) за потребите на преводот на Светото писмо се откажува од користењето на старото монументално рунско писмо, кое меѓу другото, се сврзува со пагански претстави, и создава нов систем на писмо - готски алфабет.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Односно: биомасата, благодарение на дефектното копирање ја обработува својата складирана информација и со тоа создава нова информација.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Филозофијата не е комуникативна, како што не е ниту контемплативна или рефлексивна: таа по природа е креативна или дури револуционерна, со оглед на тоа дека не престанува да создава нови концепти.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Секоја одвика создава нова навика.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Едно време, оној Јан Фабр со оросено чело сакаше да му се пофали на Микеланѓело, ама неговиот мобилен телефон не беше достапен или корисникот го беше исклучил, како што му велеше еден нежен женски глас.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Тоа значи дека тие машини не само што се во состојба привидните процеси да ги разложуваат на нивните стварни точкасти елементи - т.е. во етимолошка смисла да “калкулираат” односно разлагаат во камченца, туку и од тие камчиња да создаваат нови ликови.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Прикажува десет дискови во движење, во девет од нив претставени се игри со зборови, напишани со бели букви на црна подлога, спирално наредени; со овие игри со зборови, десетте дискови се заменуваат со апстрактни мотиви, со чие вртење се создаваат нови оптички спирали.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
А бидејќи и јас сум производ на „лудите шеесети“ (svingin’ sixties) во Лондон, за мојата генерација сексот престана да биде централен, па така смртта ја презема и ја создава новата „порнографска граница“.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Ако мислев на тие приказни не ќе имаше потреба да се живеат нашите животи и да се создаваат нови приказни.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ќе се задоволевме со животите што изминале и со нивните искуства.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој објаснува како се формирале династиите, како тие изградиле институции, како луѓето се преселиле од селските подрачја во градовите, како создале институции на моќ и како постепено династиите се губеле, а се создавале нови.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Она што некого го правело геј-маж не биле неговиот нестандарден родов стил и неговиот женствен субјективитет, туку насоченоста на неговата сексуална желба, неговата еротска привлеченост кон мажи, неговата општествена припадност на машки геј-свет на рамноправници, квантитетот и мажественоста на неговите сексуални партнери.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа исто се залагала и против сите облици на краличинство кај мажите, кои ги сметала и за несекси и за назадни – за несреќни остатоци од една мината доба на сексуално угнетување и на интернализирана хомофобија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ете што значело геј-ослободувањето, барем делумно: ослободување на сексуалноста од родот, слобода да се биде мажествен и умножување на сексуалните можности кои ги создавале новите буч-стилови на хомосексуалноста – токму со тоа што им овозможувале на геј-мажите да еротизираат други геј-мажи како геј-мажи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Денес, во контекст на квир- и на трансродовите движења, тој постоунволски модел на машката геј-мажественост, иако сѐ уште има многу обожаватели (како што видовме предмалку во претходното поглавје), почнува да изгледа „старински“.360 Стоунволскиот бунт веќе не изгледа како некаков светскоисториски пораз на хомофобичното родово стереотипизирање, како конечно ослободување на геј-мажите од вековното робување на омаловажувачките родови идентитети, туку повеќе личи на празниот и кратковечен триумф на заблудената фантазија за безродова хомосексуалност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Клара молчеше. Следниот ден му предложи на доктор Гете, наместо да го слушаме секоја прва сабота во месецот да ни објаснува за нашите болести, ние да зборуваме за нив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Да го прашав брат ми, тој би можел да ми каже дека лудило е кога човековото Јас несвесно си создава нов, истовремено надворешен и внатрешен свет; а дека тој нов свет е изграден според желбите на несвесното, па причината за тоа раскинување со надворешниот свет е сериозната и наизглед неподнослива спротивставеност на реалноста и желбите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тука на писателите им е овозможено да се вклучат, да отвораат нови соби, ходници, интриги, да ги одвојуваат меѓусебно текстовите, да создаваат нови врски, да ги дополнуваат или обезвреднуваат текстовите на другите, да ги менуваат насоките на заплетот, да манипулираат со времето и просторот, меѓусебно да си ги убиваат јунаците.” (The N.Y.T....)
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Кај Милева ми врвеше, орман ми се одзиваше.` За забележуење е дека младината предничи во воспевуењето на доскорешната борба и луѓето што таа ги исфрли од народните недра на згорнина. На собори, на работа, во домоите на културата, на празници средсело - младинците колективно создаваат нови песни.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
Во окружување на новите електронски и дигитални медиуми типографијата создава нови правила и постапки.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Се создаваше нова митологија на Балканот, можеби и поубиствена од претходната која ги ставаше новите држави- нации во тотална амнезија кон османското минато, кон османската компонента во нивните идентитети.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко со целосно балканска судбина, беше свесен дека излезот од новата митологија за Балканците беше во еден автентичен, реален процес на самоосвестување ослободен од секакви предрасуди на комплексноста на балканските идентитети.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не сакаше да создава нови проблеми.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тоа е каледиоскопска музичка машина којашто продолжува да создава нови варијации и нови звуци.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сепак, патот во Л. А. не беше сосема изгубено време - барем можевме да видиме како се создава новиот Холивуд.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Во бившиот Советски Сојуз, богатиот дел на општеството се иселува и малку по малку себеси си создава нов идентитет.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Татко беше цврсто уверен дека секоја победа всушност создава нови јаничари.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Уметникот во својата осаменост создава нова онтологија и ги испитува нејзините предности или нејзината злокобност.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Сјајно е тоа како ги исфрлуваме - тие идеи создаваат нови, оние кои во почетокот воопшто не беа во нашата глава).
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
51 Како што вели еден од водечките теоретичари во оваа област, Гери Маркс: „Последните достигнувања во областа на комуникацијата, надзорот и сличните технологии на некој начин го намалуваат значењето и ги менуваат традиционалните физички, географски, просторни, правни и временски граници, правејќи ги повеќе од ранливи... а, делумно како одговор, се создаваат нови граници.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Оваа масовна транснационалната миграција, без оглед дали е „доброволна“ (на пример, за трудовите мигранти) или „ненамерна“ (пр. бегалци), создава нови предизвици за националните држави и ја намалува важноста на националните граници.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Бегалците, мигрантите, работниците, криминалците, војниците, трговците и номадите се приморани или избираат да преминуваат широк спектар на геополитички и метафорички граници, проблематизирајќи го односот/ врската/кореспонденцијата меѓу територијата, нацијата, државата и идентитетот, хомологијата меѓу културата, идентитетот, територијата и нацијата.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Сведоци сме на прогресивна ерозија на границите проследена со создавање на нови.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Тој создава нови супстанции, храна за идните генерации...
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Најчестиот одговор на поборниците и поборничките на кусо би го резимирале вака: популарната култура само го зацврстува веќе постоечкото однесување и погледи, а ретко создава нови модели.6 Несомнено еден од критичарските евергрини е влијанието на телевизиското и општо медиското насилство врз однесувањето на (пред сѐ младите) гледачи и гледачки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Електрифицираните мисли бараат брз фидбек, создаваат нови глобални општества кои бараат високо ниво на електронски вештини, психолошка софистицираност и отворена интелигенција.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Електронските мозочни орудија се менуваат толку брзо што секои петнаесет до дваесет години новата генерација создава нов вид.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Овој киберкомуникациски процес толку брзо напредува, што за да се натпреваруваат, светскиот информациски пазар на 21-виот век, нациите, компаниите, дури и семејствата мораат да бидат сочинети од ориентирани кон промена, имагинативни индивидуалци кои се познавачи на комуницирањето низ новите киберелектронски технологии.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Секој стадиум на човековата култура дефинира меметичка еволуција во однос на неговите медиуми, неговиот јазик.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Припадниците на новиот вид едноставно се многу попаметни од старата гарда.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Веќе тогаш водечките медиуми во еден глас трубеа ист рефрен, како што тоа денес го прават највлијателните корпоративни племенски тапани.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Иако во последните години оваа полемика повторно се степенува, првите подвизи на критиката од овој вид имаат корени во педесеттите, во росните години на рокенролот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Потоа новата гранична линија ја предизвика Отоманското Царство, кога едни ја задржаа старата вера по цена да го минат Јадранското Море и да заминат во други земји, по цена на создавање неколкувековна граница со предците кои останаа во земјата, и по историскиот отпор, голем дел ја прифатија верата на освојувачот, создавајќи нова граница.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Со одлачувањето - настапува делба, почетокот на разделбата и се создава нов однос и врски.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се создаваше новиот човек во сите димензии. Човекот Месија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)