Описите од нивните доживувања под дејство на дрога можат да бидат многу корисни за психологијата на креативноста, а на некој начин и за нив самите, како и за другите творци, но нивното творештво, по овие искуства, сосема сигурно не може да се смета за она што денес жаргонски се нарекува “dope” литература, којашто ја создаваат редовните уживатели на дрога кои се и уметнички надарени.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)