сонува (гл.) - свет (имн.)

Напред, значи, кон традицијата, сонувајќи светови кои никогаш не постоеле.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Се качувам по тесни скали До врвот на планината А таму самува слепо животно, Вража и го сонува светот поинаков Од илузијата што ме создаваше мене, Свет во Светот.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)