сонува (гл.) - чуден (прид.)

Ти знаеш ли, Марија? прашуваше. Знаеш ли? Сонував чудни дни.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Само понекогаш сонуваше чудни соништа во боја.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Старецот се прилагоди да се задоволува со малку: ѝ се прикрадуваше претпазливо како глушец; и цицаше по малку, не гмечејќи ја, така што жената не се будеше.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)