сонува (гл.) - тогаш (прил.)

Зел една од тие тајни на пролетта и ја држел на составени дланки во румена лејка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но не го гледал бавното движење на бубачката туку проценил: младите раце му биле калапи во грч за облици што ги сонувал тогаш и подоцна, со дни, со години, до крајот на младоста и до крајот на втората младост.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)