сосипува (гл.) - земја (имн.)

Ретките снежни ѕвезди повеќе висеа во воздух, отколку што ја сосипува земјата, а и кога ќе паднеа, таа, тврда и презаситена, ни ги држеше, ни ги впиваше; нивната влага просто како да испаруваше.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)