Ина и Светлана им покажале што знаат од партерната гимнастика; еден стар човек, сегашниот нивни аѓутант, некогашен славен трапезист во циркусот, а тогашен чистач и продавач на сладоледи, се заинтересирал за нив и ги зел кај себе во приколката; ги хранел од неговата порција, а спиеле во неговиот кревет; тој спиел под ведро небо.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
При кревањето на завесата баба Анча спие под црницата на гола рогузина, само на една перница, не соблечена и непокриена.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Кога половина час по „разговорот“ со дедо Иван, Бојан излезе од колибата за да ја нахрани Стрела, која, откако ја пронајде пушката, ја оставаше да спие под стреата, Бојан забележа црвена трага во небото над Гола Глава.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ни рекоа: само да се смири малку, да ги отфрлат владините војски некаде таму, кон Олимп, да ин ги уништат аеродромите и авионите, та потоа ќе се вратиме дома, ќе учиме нема да се криеме по шумите, да спиеме под голо небо или во пештери.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)