Се разбуди со чувство дека спиел долго, но еден поглед врз старомодниот часовник му кажа дека е само дваесет и триесет.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
14. О однесете го нека спие долго со долг сон и закопана песна во црвеницата на својто мртво око Но не под врба проклета ко војник чемерен и заборавен од секој и не ко мома со жолтица на усните Исправен беше до задниот миг со песна стројна како `рбетот строен ко дрво извишено в лет Спуштете го под бука бушава лисје да падне да го разбуди ветер да вејне да го распее Зашто тој пее слушате ли пее та пее во вас неговата смрт со жал ве храни и надежи нови О однесете го нека спие долго
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
Едно незадоволство поради одземеното време посветено на размислување, на кое му недостасуваа премногу линкови за да биде сегашно, ме качи во мојата соба каде што, исцрпена од бавното патување, заспав, спиев долго и, најпосле, нешто сонував.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)