Ги ставив очилата, двојка, за читање, и неколку мига го гледав. Немаше сомнение. Пишуваше: „Поцо“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Се врати назад во својот бокс, седна, го фрли парчето хартија немарно меѓу другите хартии на масата, ги стави очилата и го привлече говорпишувачот кон себе.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Службеникот ги стави очилата и со повишен тон го постави првото прашање: – Име на семејството?
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Се разбира, уште истиот ден го закршивме со најголемата игла, онаа што имаше толку големо уво што и нана ти можеше да провре конец низ него беза да стави очила.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Фоте не го беше отворил чадорот за сонце, па Маре мораше да ги стави очилата за сонце.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
IV Со длабока, несвесна воздишка, која дури ни близината на телекранот не можеше да ја спречи на почетокот на неговиот работен ден, Винстон го приближи говоропишувачот, го дувна правот од микрофонот и ги стави очилата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И секој што ќе си ги стави очилата, ќе рече: “Исто како психоделично искуство.” u И ако апстрахираме дека се нуди психоделично искуство, постојат и други паралели?
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)