Повторно ставени пред искушенија и нови поколенија во прогон и страв повторно ставени пред гилотина за да не уништат до пепел и прав
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Војниците ја однесоа масата на ледината и чекаа капетанот да им каже како да ја наместат. Ја ставија пред врбјакот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Го гледа нејзиното лице и градите обилно осветлени од ламбата ставена пред неа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Додека чекаше тие малку да се оладат, здроби едно јаболко и го стави пред Кротка.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Што убав брат имам, го гледав и си мислев.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ја извадив онаа негова фотографија што му беше останата од неколкуте што ги имаше направено за пасош, а не му се допаѓаа, оти не бил убаво излезен на нив, па ги имаше скриено во фиоката, никој да не му ги види, ја извадив од фиока и ја ставив пред себе.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
А да не зборувам за тоа дека требало и врата да се искова за да можат да ме стават пред црквата рано в недела и тоа по пелени.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А реков, нели, кога почнале да ја градат црквата веќе сум шетала негде и тоа по фустанче! Иди па верувај им на приказните!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Всушност, Миха веќе беќе решил, само го одолжуваше одговорот не толку за да го изненади стариот колку да го стави пред свршен чин, кога не ќе може ни да го премисли ни да го расколеба.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)