И стана едно големо кашлање, што се вели, небаре жабокрекање.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Под грчот на прстите прсна кожата на неговата болна рака, и тој, без чувство на болка и пијан, стана една нова смеа. „Дали си ти навистина поп?“
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Стана една мешаница, а праведниот и невиниот секогаш страда.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И тогаш стана една голема тепачка меѓу жените.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе ми се падне еднаш да зборувам за рамноправноста меѓу мажот и жената и, само што го спомнав зборот рамноправност, стана еден човек и свика: — Сѐ, сѐ, само тоа не!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)