Она што го виде ја натера да стане како попарена.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
И сето тоа стана како на сон: небаре цело време преоѓав од еден сон во друг, ни за миг не будејќи се.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Прости, - го прекина таа, и не послушувајќи го, стана како нешто да ја чека, но отиде само до нишата од кујната и се врати со шише, чашки и пјато.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)