стане (гл.) - веќе (прил.)

- Соних една гемија шо одеше, одеше по едно море, па на крајот едни бранови коа фатија, ќе се распарчи гемијата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Кочо застана на врата. Дека беше внатре темно, човекот, станат веќе да го среќава, му се стори како затворник.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
(Соба. Дара, станата веќе од кревет, ја пали ламбата. Надвор се слуша пукање).
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
- Јас на сонот видех коа ти се удави, а тај падна у парчиња.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Му викаат: - Ајде, бе, стани веќе самна.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)