Гласот му стана речиси мечтателен. Занесот, лудачкиот ентузијазам, сѐ уште му се гледаше на лицето.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На крајот, таа стана речиси света, семоќна самота.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Неговото испиено темномуресто лице оживе, неговите очи го изгубија потсмешливиот израз и станаа речиси занесени.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Треба да се споменат и две понови книги кои не расправаат исклучиво за филмовите на Хичкок, туку донесуваат продлабочени анализи на одредени аспекти на неговото дело, кои денес станаа речиси неизбечни референци: PASCAL BONITZER, Le champ aveugle, Caiers du cinéma / Gallimard, Paris 1982.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)