Без водата од правецот на Дарван, ние сме осудени да се сушиме како риби на сонце, местово ќе стане само песок и пустина.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Таму, пред Агрипа, од сите што го слушаа додека раскажуваше за своите проповеди, стана само Фест, но наместо да го поддржи, гневно се развика: „Си побудалел, Павле!
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
- Ќе го запалиме, рекол Онисифор Мечкојад; го мразел Пандила, сакал да му се спротивставува. - Ќе стане само пепел, ништо повеќе.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Не збудалувајте се, рекол Пандил Димулев. - Ќе му ги измиеме раните со вино и ќе го закопаме.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сите тие нешта станаа само субјекти во однос на рајското привидение.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)