ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Претпоставувам дека, ако би ни биле познати сопствените коски, никогаш не би ги покопувале мртвите, туку би ги чувале како светињи во соби уредени онака како што би сакале да ги затекнеме кога ќе отидеме во посета; а нашите непријатели, доколку ги украдеме нивните тела од боиштето, треба да ги ставаме во музеј онака како што умреле, со сѐ уште видливиот челик во телата, со искривени шлемови, со неизносени заштитни капни на чевлите, па пријателот и непријателот би станале толку неверојатно историски што и за сто години би ја затекнувале устата отворена за истиот говор и сите делови со кои сме го минувале животот прободени какви што отсекогаш биле - градниот кош, околувратникот, черепот - сѐ уште повторувајќи се, сѐ уште предизвикувачки, лесни како ангели, сѐ уште вредни за сеќавање и љубов.

Наша задача е на германскиот дух во нас да му дозволиме да стане толку моќен што ваквите нешта веќе никогаш да не можат да се насоберат...

Не се работи за обраќање кон одредена група. ?

Описот мора да се даде во светлина на фактот дека човечките суштества станале толку расчовечени, изветени, затупавени - што не се свесни за сопственото понижување.

Грот:Дали воопшто очекуваше „Симпсонови” да станат толку популарни? okno.mk | Margina #22 [1995] 123 !

Нивниот сексуален живот стана толку возбудлив и инвентивен што зоологот сѐ повеќе задоцнуваше на работа додека наскоро сосем не престана да оди и даде отказ.

Откако се појавија црните луѓе и станаа толку редовна тема на разговорите со моите посетители, почнав поспокојно да им обрнувам внимание на жените што минуваа по улицата зад авлијата.

Плачовите низ селото се носеа сѐ уште и Неда црна крпа пак од главата си фрли, повтор косата ја пушти, а плачот стана толку јак, - „Малодушни земјоделци, излезете од дворов!" - им викна мајката со гнев.

Таквите расправи и онака веќе отишле предалеку; станале толку специјализирани и софистицирани; во секој случај, ја надминуваат тука зададенава тема.227 Тука кампот завреднува истражување во онаа мера што ни овозможува да ги утврдиме и разбереме особените одлики на машкиот геј-дискурс, неговата својствена прагматика.

Ниту во еден миг не претпоставувам дека нивниот однос кон филмот е суден да биде и да си остане однос на неквалификувана ревност, на некритичка, буквална идентификација и гледање во огледало, небаре не се способни да внесат во филмот сопствен камп-сензибилитет.301 Она што го велам е просто дека нивниот однос кон филмот не е нужно, неминовно ироничен; понатаму, филмот силно им ја поттикнува неироничната идентификација.

А како што одминува времето, некои жени може и да си дозволат да се подучуваат за динамиката на гледачката иронија и за играта на идентификациите/деидентификациите преку гледачките практики на геј-мажите, кои од неодамна станале толку пробивни и толку нашироко привлечни.

Има добри причини за да се избегнува заплеткување во овие пошироки дебати за значењето и дефиницијата на кампот.

Секогаш е тешко да се знае дали ваквите тврдења – кои веќе ни станале толку познати и кои настојуваат дека геј-културата е нешто застарено, дека е нешто од минатото, дека е нерелевантна за помладата генерација и дека е веќе ненужна во свет во кој лезбејките и геј-мажите, ете, можат да се венчаат или да се избираат за шефови на држави (барем така е на Исланд) – секогаш е тешко, велам, да се знае дали со ваквите тврдења се искажуваат факти или желби, дали се некаква сепнатост од откривањето неочекувани добри вести или, пак, се артикулации на некоја желба просто да ја снема геј-културата.

Само откако ќе мине извесно време и ќе настапи соодветна промена на вкусот или на модата, на многу жени им станува полесно и речиси неодоливо да не го сфаќаат филмот направо, онака како што геј-мажите никогаш не можеле да го сфатат.

А ако сакаш стрејт-другарите да те прифатат како еден од нив, и покрај тоа што си настран, мудро е да одрекуваш дека сакаш да му припаѓаш на нешто друго освен на општеството воопшто“.

Тој јаз, како што тие го сфаќаат, ги дели, сосема предвидливо, „луѓето кои имаат над триесет години“ – оние што може да се видат како „брзаат на најновата драма од Пол Радник или како вечерта шмугнуваат во некој жив пијано-бар“ – од „настраните што имаат дваесетина или помалку години (кои) немаат толкава потреба да му припаѓаат на нешто друго, освен на поширокото општество.

Излегле, на крајот на краиштата, од плакарот кога биле тинејџери и гледаат дека се горе-долу прифатени каде и да одат“ (16).

Да ги напишал своите раскази само врз основа на сопственото искуство - без увид во оние раскажувачки тенденции кои се вообличија во текот на целата втора половина на ХХ век - не ќе можел да ја фати онаа развојна нишка во наративното опитство чија среќа симбиоза во неговото раскажување ќе стане толку очигледна.

За една ноќ таа не можела да стане толку тврда како кога се цепи целина.

Еда, што ти стана толку што зина, ѝ велам, и што остана толку зината?

Меѓутоа, една вечер, снеможена до потиштеност, Марија со тивок глас ја праша жената од соседниот кревет: – Каде сме?

Потоа се утеши со цигари завиткани во весник, што некои од болните ги изработуваа од догорчиња собрани од ѓубрето, зашто нејзината опсесија со пушењето стана толку силна како и првичната опсесија со телефонирањето.

Преторијанците, кои ја прославија Империјата, претставуваа елитни трупи, кои требаше да ја одржуваат дисциплината во армијата и да ги задушуваат побуните и револтот, станаа толку моќна солдатеска, што дури неколку императори ќе бидат убиени од нив.

Кажи ѝ: ако мисли вака да ме ликвидира, славата подолго ќе ми трае, како на Исус Христа: ако не го убиеја насила Евреите, не ќе станеше толку славен...

На Пол му се смачи што дрогите станаа толку гламурозни - посебно во филмовите.

Но стана толку пребирлив, тој Мацко, што веќе не сакаше да јаде било која салама, а леб - ни случајно.

Зајачињата се заиграа со лисичињата. Им стана толку весело...

Како сите станавме толку послушни? Зошто толку ги земавме работите здраво за готово.

Зошто повеќето од нас се чини веруваат само на она што им е кажано од оние на кои им веруваат, и речиси ништо друго?

„Што си станал толку рано?“ го праша Профим. Скрче не одговори.

А сега, би сакала да ви поставам едно прашање, и во зависност од вашиот одговор ќе решам како да дејствувам.

Во секој случај пазарот на книги станал толку комплексен феномен во кој постојат толку неразбирливи приоритети, ту|и на внатрешните вредности на книgите!

Ниту зошто тогаш станав толку паметен.

Што ти е, ми вели Оливера, што ти стана толку одеднаш?

Не ми е јасно зошто сега ми станаа толку значајни тие смешни, но удобни гумени бели влечки.