Најпрво ги фрлате поетите пред поротниците; но, поротниците им простуваат и она што било мислење на осамениот човек станува мислење на целата држава.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Часови по безгрижност Помисли колку бесмислено станува мислењето за зборовите кои ти го допираат грбот.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Авторите ги предавате на судиите: но, мораат овие пред да осудат, да слушнат; она што од страв не било исповедано во книгата, неказнето е изречено во одбраната; она што било нејасно кажано во некој спис, така се повторува во илјада други.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сте направиле, значи, премногу и премалку; патот треба да се продолжи.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)