„Го познаваше ли некој од вас Сафет-бег?“ Станувавме еден по друг и молчевме.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Потоа, тваровит и разжален, ја подаде раката со долга пушка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но, кога се живее и се работи во него, малку е поинаква состојбата, веројатно затоа што човек се втопува во секојдневното сивило на овој град и станува една незабележителна честичка на неговото цело и затоа што со сите парижани го вдишува загадениот воздух, кој се испарува од трите милиони коли.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)