Сеедно, растев; безизлезната улица ми стануваше тесна.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тоа го знам, а од она што го знам главата прска на шавовите, станува тесна за епската тага и Хамлетовската загубеност.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Беше решен: доста е со ваков живот. Собата му стануваше тесна, во стврднатиот воздух се нишаа шумови и мртви мириси.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Играта станува тесна, плашлива и нервозна.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)