стаса (гл.) - казна (имн.)

Кога им ја оставив. Кога им ја доверив. Рекоа ...сега е наша грижа... Убаво се погрижија!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Но, ете, сега кога дојде денот да си ја пуштам душичката и јас некој да сакам, да му го кажам тоа во лице и толку искрено, можеби ме стаса казната.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
„О боже! Нека ме стаса казна и клетва за сето она што ѝ го сторив...“
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не сме грешеле, си велев, пак да не стаса казна.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)