сте (гл.) - се (зам.)

За да ги оттргне од себе наши­те приковани погледи и за да ја смали напнатоста, со неприродна благост, прв ни се обрати: – Што сте се уплашиле толку, деца?
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Кога сте влегле горе во собата, таму сте се затвориле, и тогаш ти, божем, си прифатил“, рече Пере.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
МАНОИЛ: (Се освестува) Што сте се собрале?
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Иако работниците од неговата тајфа измачени од силната работа по дождови, припек и ветрови, недојадени и недонаспани - сакаа во тие часови да се повеселат и да си попеат - Аргир на средина им ја прекинуваше песната: - Таткови дворја ли дигнавте, бре ашлаци, та што сте се разгаштиле?!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Што сте се омацуриле, како мачки на дожд? - ги кори еден од епизодистите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„Знаете ли дека сте се поиграле со угледот на училиштето?“, рече.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сухов однекаде ви доаѓа од зад грб и ви зборува со таков тон како да ви прави услуга: -Овде почива правот на Михаил Матвеевич Херасков, угледен поет од епохата на дворските преврати...
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
-Ах, како е занимливо! - извикнувате емотивно, но не затоа што тоа е стварно занимливо, туку затоа што морате да прикриете дека смртно сте се исплашиле. -Беше голем измамник...
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сте се исплашиле обајцата и сте се фатиле гуша за гуша, а тој викал: „Пушти ме, колера имам. Ќе те заразавм!“
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
ЛУКОВ: А подоцна, подоцна, кога потпораснавте... сте се виѓавале ли со него?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Повеќе да сркаат грав. А ако сркаат повеќе грав, пак ги удираш по рака: - Јадете и од лебот, ќе им велам, што сте се навртиле само на гравот, ќе им велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
3. Секако, следното утро штом сте се пробудиле, драга Асенета, сфаќате дека не сте успеале.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сега треба да побарате една ваша обетка. Која било.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Аман, бре стрико Марко! Их, ама сте ја стегнале, сте се залепиле до земја!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
КОСТАДИН: Што Зафире, и ти се стегна на печалба?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
- Вие господски сте се подредиле! - рече Евто. - Имате и електрика токму како в град.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
СПИРО: Веднаш, чорбаџи! Нацо! Нацо мори... Не ѝ се слуша, лисица! (Излегува.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Уште да ме чека! Тоа ли е ред! Ама што сте се здибечиле овде!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- „Ако во овој свет се ви изгледа погрешно, дали сте се обиделе да му дадете вредност на животот?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
- Дали кон се во животот гледате со реален оптимизам?
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ве замолив да кажете нешто просто, а не дека сте се заљубиле во мене на прв поглед.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Сѐ што не те научиле на училиште, јас ќе те научам овде. Многу сте се распашале.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
КИРО: Ако ти пречам, ќе одам. (Пауза) Сте се пикнале во едно сопче.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
МАТЕЈ: Каде е Мира? БОРИС: Само што излезе. Сте се разминале.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Тоа ви е фала што сте ме чувале како татко, црното од под ноктите сте го ваделе, сте се треселе над мене кога сум имал температура, сте ми го држеле челото кога сум повраќал, сте ми укажале да не се плашам од првата менструација, јас вам така, јас сум гомно едно, пичка ми мајчина.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Честита ви Нова година на сите ... Арна компанија сте се собрале...
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
(Дури и да сте мислеле дека тоа е музика, признавате дека таа допрела до вас преку ушите а не преку очите, а и тоа дека не сте ја пипкале со рацете ниту сте се шетале по неа.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Во бараката на штабот, подигната во сенката на високи црници беше тихо, толку тихо да не се слушаше ни мува да брчне. – Значи, вие сакате да станете бригадири? ги прашаше по втор пат командантот, гледајќи ги се’ така потсмешливо или пак така им се чинеше. – А зошто не сте се пријавиле во бригадата од вашиот град?
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Подводното чудовиште се размрда за час, а водата се разбуричка. – А – ха ... вие сте од тие јунаци што сте се кренале мене да ме уништите ...
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Откако послуша, виде што е разговорот и, како сам за себе, извикнувачки рече: „Е-ху-хааа... Со која историја сте се нафатиле вие.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Нешто сте се замислиле!“ му рече Едо писателот откако двајцата прилично долго помолчеа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)