Со тоа, ако не се декларирате како народен уметник вие автоматски станувате болшевик и марксист, а штом сте тоа, вие немате духовен свет, не ја сакате татковината (многу години подоцна, откако заминав слушав сѐ уште коментари дека сум заминал затоа што не сум бил никаков патриот!), немате однос кон историјата и редовно имате руина од семејство.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ах, вие сте тоа, чичко Видан?... Не, не. Имам една мала незгода... Да, овде на балот!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)