сте (гл.) - за (предл.)

СИТЕ: Ајде! Ајде! Кај кумот! Море, вие сте за бесење! (Се чисти од сламата.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Сѐ е знајно, сѐ се знае, ако сака и под земја да е. Ја издржавте војната, заслужни сте за слободата.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
АРСО: Иј, бре Теодосе, молчи!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
— Море ми, да ве пушчиме, токо којзнае дали сте за вера; да не ни донесете некоа беља, оти едвај истераме едни силници, сакаа да не изгазат преѓеска.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Адному богу известно52, вели една криминалка, но вие не сте за Сахалин.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)