Стоевме покрај твојот сандак ние тројцата, па, по нас во продолжение стоеја другите блиски членови од нашето семејство.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Останал неподвижен и со раширени раце и уште повеќе сличен на црн крст. сигурен дека сѐ му припаѓа во таа ноќ пред големата утрешна битка во која над него ќе стојат други со поголем чин и попризнанена војничка мудрост, офицерот тогаш ошол да го земе коњот да го попжвлече за узда кон себе, да им ја открие на војниците својата љубов кон животните или, просто, да им ја покаже умешноста на скротувањето. И го сторил тоа.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
На твое место тука стои друг.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)