Таму, во дното на собичката, стоеше нејзиниот невестински ковчег.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Одејќи така стигнаа и до последниот вагон од кој Чана и Добра ја симнуваа бабата Петра, а горе, во дупката од вратата стоеја нејзините внучиња.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Очите ѝ беа полни со солзи кога сфати дека пред неа стои нејзината другарка Елена.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
А под сликата стоеше нејзиното име: Periplaneta orientalis L. Ces repugnants insectes ne sont que trop com- muns dans les magasins, entrepots, boulangeries, brasseries, restaurants, dans la cale des navires, etc. почнува тој текст.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Најпосле, станува збор за прилики во коишто на местото на јавноста во нејзиниот модерен демократски облик, стои нејзиниот перверзен сурогат - кошмарот на тривијалната човечност.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)