стои (гл.) - цврсто (прил.)

(Го турнува. Нове стои цврсто во местото.) Ако изгубам, јас тебе златникот, ако изгубиш, ќе те гризнам за уво. Може?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Конечно го Центарот веќе не стои цврсто.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
На суво се смируваше, но и тука колку што можеше пркосеше, стоеше цврсто.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)