стои (гл.) - или (сврз.)

Зрнца пот ми избиваа врз челото. Не знаев дали да стојам или да седам.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И тогаш, светлото се придуши, таа стоеше крај прекинувачот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сѐ уште беше во кимоно, но косата ѝ беше поостро подигната, цврсто склопчана на врвот од главата, како да се подготвила за бој.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Имаше повеќе од дваесетина војници од екипажот и уште толку цивили, стоеја или седеа, не зборувајќи ништо; пушеа или гледаа во сивото мочуриште што лазеше покрај нив.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)