Мажите се испорастурија. јас сум вдовица, мажите на овие две се далеку.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Јас сум вдовицата која над челадта свои бдее, па ни коп ме плаши ни болка од кобта, ни пустински ѕвер...та и тој ако ме проголта, жива ќе излезам од него, ке го распарчам одвнатре, децата да си ги спасам...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Јас го уважувам вашето неспокојство: јас самата сум вдовица - и не само еднаш, туку двапати.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Јас сум вдовицата која ја пушта последната, најпоследната пара во сандучето црковно, јас најмногу давам затоа што дадов сѐ што имам, мој дар е најголем... тмочислен е мојот дар!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)